Mijn vader vertelde me ooit het geheim van een gelukkig huwelijk. "Blijf uit de keuken. Laat haar de feestdagen regelen." Ik was 19. Hij zat in zijn relaxstoel. Mijn moeder was aan het koken voor 14 mensen. Ze was al sinds 5 uur 's ochtends wakker. Hij was wakker sinds de voetbalvoorbeschouwing. Ik dacht er niets van. Zo was het gewoon. Snel vooruit 20 jaar. Ik zit in de relaxstoel. Mijn vrouw is in de keuken. Ze is al sinds 5 uur 's ochtends wakker. Ik ben wakker sinds de voorbeschouwing. Mijn dochter loopt voorbij en ik zie haar kijken. Niet naar de TV. Naar haar moeder. Dan naar mij. Dan weer naar haar moeder. Dat is wanneer het me opviel: Ze maakt aantekeningen. Mijn vader leerde me dat feestdagen voor mannen waren om te rusten en voor vrouwen om te werken. Hij zei het niet. Hij toonde het. Elke Thanksgiving. Elke Kerst. Elke Pasen. De relaxstoel werd van hem op mij doorgegeven als een erfenis waar ik nooit om had gevraagd. Vanmorgen werd ik om 4 uur 's ochtends wakker. Niet voor content. Voor de kalkoen. Mijn vrouw vond me in de keuken om 6 uur. Ze zei niets. Ze stond gewoon daar. Toen huilde ze. Je kinderen maken aantekeningen. Niet over wat je zegt. Over waar je zit. De relaxstoel is een erfenis. Wees de generatie die opstaat.

Een geschiedenisleraar vertelde me ooit dat de Pilgrims Thanksgiving hebben uitgevonden. Ik vroeg haar naar de proclamatie van George Washington uit 1789. Ze had geen idee waar ik het over had. 3 oktober 1789. De Grondwet is nauwelijks geratificeerd. Het Congres vraagt de President om een nationale dag van dank te verklaren. Washington stelt het niet voor. Hij beveelt het. "Het is de plicht van alle Naties om de voorzienigheid van de Almachtige God te erkennen, zijn wil te gehoorzamen, en dankbaar te zijn voor Zijn voordelen." Plicht. Geen optie. Hij riep de Amerikanen op tot "oprechte en nederige dank" voor het winnen van de Revolutie. Voor de Grondwet. Voor religieuze vrijheid. Toen vertelde hij hen om te bidden. Om "Hem te smeken onze nationale en andere overtredingen te vergeven." De Vader van ons Land. Publiek onze nationale zonden belijdend. Een natie op haar knieën roepend. De Pilgrims werden niet eens genoemd. Dat verhaal kwam later. Gecensureerd. Seculariseerd. Veilig voor openbare scholen. De echte eerste Thanksgiving was een President die verklaarde dat dankbaarheid aan God de prijs was van het Amerikaans zijn. Dat leren ze niet meer...