Luister naar me. Laten we het normaal maken om daden van vriendelijkheid op sociale media te flexen, zelfs als het alleen maar om het flexen gaat. Mensen flexen de hele dag door casual met lambos en horloges op sociale media (de helft is zelfs niet echt) en niemand oordeelt daarover. Het kan me echt niets schelen of iemand anderen helpt omdat ze om hen geven, omdat het hun ego voedt, of omdat het er goed uitziet. Bedrijven doneren om hun imago op te poetsen of om belasting te verlagen, wat maakt het uit, de actie helpt nog steeds iemand. Jouw intentie of reden is jouw eigen zaak, het kan me niet schelen. Het leven zal de gevolgen afhandelen. Wat telt is het resultaat: iemand, ergens, wordt geholpen. Zelfs als maar 1% van de kijkers geïnspireerd raakt om hetzelfde te doen, is dat ripple-effect op zich al onbetaalbaar. Ik zal nooit begrijpen waarom mensen anderen beschamen voor het doen van goed “voor de clout” terwijl ze zelf geen vinger uitsteken. In 2025 is clout letterlijk valuta, dus als vriendelijkheid een meta op sociale media wordt, is dat nog steeds een netto positief voor de wereld. Of je hart nu puur is of niet, verandert niets aan het feit dat je de wereld iets beter maakt. Tbh, als je een winstgevend bedrijf kunt opbouwen rond het helpen van mensen, heb je het spel gewonnen. Iedereen moet op de een of andere manier geld verdienen, dus het ethisch doen terwijl je iets teruggeeft is waarschijnlijk het beste bedrijfsmodel dat je kunt kiezen.