In de meest saaie tijden van de markt begonnen de mensen in ons land en de lokale blockchain de wereld te redden. Feit is dat we zonder buitenlanders eigenlijk ook zelf kunnen spelen. Vaak is de politieke correctheid van buitenlandse projecten eigenlijk bedoeld om hun eigen risico's te verlagen. En iedereen ontdekt dat buitenlanders ook niet altijd betrouwbaar zijn. Of beter gezegd, eigenlijk kan niemand zeggen dat ze betrouwbaar zijn. Xu Le op Solana was Xu Ge. Nu is hij de heer Le op de OK-chain. In wezen gaat het er gewoon om dat je dingen doet op plekken waar je wel of niet geschikt voor bent. Niemand is van nature een grote speler of een grote baas. Het is gewoon resultaatgericht in de financiële sector. De verliezers zijn de grote spelers, de winnaars zijn de grote bazen. Beide worden in een oogwenk bekritiseerd of geprezen. Natuurlijk is er ook een manier om helemaal niets te doen. Als je gewoon niemand bent, word je niet bekritiseerd. Ps: Dit is puur een tijdscommentaar, zonder enige neiging. Ik speel de laatste tijd heel weinig, ondernemen neemt het grootste deel van mijn tijd in beslag. Ik mis het om niet sociaal te zijn, de pure crypto-wereld van mezelf.