Oh Canada! Je wordt bespeeld door Pierre de appeleter. Zo werkt het. Pierre voerde een verschrikkelijke campagne. Ontworpen om te verliezen. Ondertussen zegt hij de juiste dingen. Dit geeft je de illusie van een stem. Totdat Trump in 2015 meedeed, was dit het geval in de VS. Republikeinen zoals John McCain en Mitt Romney voerden futloze campagnes, zonder de vijand echt hard aan te pakken. (Obama was zeer kwetsbaar, hij had directe banden met de communistische groep, de Weather Underground.) Kiezers hebben het gevoel dat ze een keuze hebben. Ondertussen worden ze links en rechts geplunderd. Totdat Trump die trappen afliep (of was het een roltrap), hadden Amerikaanse kiezers niet meer keuze dan Canadezen. Nu weet ik niet wie er moet meedoen om te winnen in Canada. Dat is niet mijn zaak. Maar ik kan je met zekerheid vertellen dat Pierre wilde verliezen. Dit is geen maandagmorgen quarterbacking. Ik zei het gelijktijdig met het verkiezingsseizoen. (Zie hieronder.) Het was voor mij duidelijk dat Pierre wilde verliezen. Hij verloor slecht, en nu is hij terug om toespraken te geven, als een vorm van catharsis voor Canadezen. Terwijl wat echt nodig is een verstoring van het kankersysteem daarboven is. Jouw land faalt, het mijne ook, maar wij zijn aan de opmars. We zouden nog kunnen vallen. De strijd is nog niet voorbij, en ons werk hier beneden kan ongedaan worden gemaakt als Republikeinen zoals Mike Johnson (spiritueel is hij een Pierre Poilievre) geen marxistische rechters afzetten die hun eed schenden en de wet negeren. In ieder geval, we zijn nu slim. We laten ons niet meer bedriegen door weer zo'n nep glimlachende aardige jongen die groot praat op sociale media en podcasts terwijl hij VERLIJST. Er bestaat niet zoiets als een morele overwinning. Er is geen hoge grond. "Je wint door te winnen." Vind iemand die wil winnen!