Na mijn 30e verjaardag voelt het alsof ik af tel naar mijn leven. Naast hard werken om geld te verdienen, begin ik ook vaker na te denken: wat is echt betekenisvol voor mij. Onlangs ben ik naar de dokter gegaan om mijn snurkprobleem te verbeteren, maar de testresultaten toonden aan dat ik ernstige slaapapneu heb. Dat betekent dat ik tijdens het slapen, gemiddeld 40 keer per uur stop met ademen. Met andere woorden, mijn lichaam verkeert langdurig in een staat van zuurstoftekort. De dokter waarschuwde me dat, naarmate ik ouder word, zo'n situatie schade aan organen kan toebrengen, zelfs het risico op hoge bloeddruk kan verhogen. De reden is dat ik van nature ernstige neusallergieën heb, plus een gebogen neustussenschot, en dat ik na mijn 30e inderdaad ben aangekomen, wat behandeld moet worden met een minimaal invasieve operatie en gewichtsverlies. In mijn 20-er jaren dacht ik altijd dat ik jong was, meende dat geld verdienen het belangrijkste was, en dat mijn lichamelijke problemen toch nog wel te verdragen waren. Recentelijk heb ik echter zelden nog intensief met de hond gespeeld of gehandeld. Deze tijd breng ik meestal door met mijn familie, reizen, en laat ik mezelf vertragen. Soms denk ik dat dit eigenlijk ook best goed is. Het leven is tenslotte om te ervaren.