In de loop der jaren heb ik zowel Dana Rohrabacher als Ana Paulina Luna in een professionele context ontmoet, maar ik kan nog steeds niet begrijpen wat een anderszins normaal persoon uit de vrije wereld — en een vertegenwoordiger van tienduizenden — drijft om zo afhankelijk te worden van een dictatoriale mentaliteit. Naïviteit? Geld? Domheid? Geloof in samenzweringstheorieën?