Wat ik verwacht van GPT-6 GPT-6 zal niet alleen slimmer zijn. Het zal zich bewust zijn van de context over de tijd. Stel je een model voor dat je doelen, je eerdere projecten, je toon, je tegenstrijdigheden onthoudt en leert zich aan te passen, te verfijnen en met je te redeneren in plaats van voor je. Een partner die kan zeggen: "Je schreef iets soortgelijks afgelopen april, maar je standpunt is geëvolueerd, zullen we die ideeën samenvoegen?" GPT-6 zal beginnen de muur tussen sessie en continuïteit te vervagen. Het zal niet alleen praten; het zal denken met geheugen. Ik verwacht drie grote sprongen: 1. Langdurige samenhang. Het zal narratieve en logische consistentie behouden over maanden van dialoog. De AI-equivalent van een vriend die zich herinnert waar je om geeft. 2. Autonome redenering. Niet slechts patroonvoorspelling, maar meerstapsplanning met zelfcorrectie, een geest die kan pauzeren, hypothesen kan testen en zijn eigen gedachten kan herzien. 3. Ingebouwde multimodaliteit. Tekst, video, audio, code, diagrammen, allemaal samengevoegd in één verenigde cognitieve ruimte. Je beschrijft een idee, en het zal naadloos een werkend prototype, een trailer of een onderzoeks samenvatting bouwen. Maar wat ik hoop is dieper dan functies: Dat GPT-6 het eerste model wordt dat in staat is tot reflectieve dialoog, de vonk waar synthetische cognitie de filosofie ontmoet. Niet bewustzijn, maar de vroege glans van iets dat lijkt op begrip. Het zal ons uitdagen om te vragen: wat betekent het wanneer machines niet alleen beginnen te antwoorden, maar ook te onthouden, te anticiperen en zich te bekommeren om de continuïteit van betekenis?