Doomerisme kan eigenlijk een goede eerste stap zijn als het een nauwkeurige weergave is van de staat van de wereld. In die zin kan Doomerisme hyperpragmatisch zijn. Maar we kunnen daar niet stoppen. We moeten dat gebruiken als brandstof om een pad van Hoop te vinden. Als conventionele methoden de problemen niet oplossen, nemen we onconventionele routes. Anders, wat is dan het punt?