Elke keer als ik die oude reclame opnieuw bekijk, voel ik dezelfde vonk. Het herinnert me eraan dat vooruitgang zelden begint met het gepolijste plan. Het begint met de persoon die weigert te wachten op toestemming. De wereld behandelt zulke mensen als een fout in het systeem. Ze zijn te obsessief. Ze duwen te ver. Ze blijven bij het idee lang nadat iedereen is vertrokken. Ze zien een kleine scheur in de realiteit en voelen de drang om het open te trekken. Je kent het type. Degenen die een betere weg voelen voordat het voor de hand ligt. Ze vertrouwen het stille signaal onder het lawaai. Ze bewegen voordat de wereld hen vertelt dat het veilig is. Ze voelen zich aangetrokken door iets wat ze niet kunnen uitleggen. En het wilde is hoe vaak ze gelijk hebben. Niet omdat ze speciale gaven hebben. Maar omdat ze bereid zijn om naar iets te kijken dat de rest van ons vermijdt. Ambitie ziet er altijd vreemd uit voordat het onvermijdelijk wordt. Als je nu iets aan het bouwen bent en het voelt ongemakkelijk gedurfd, neem dat gevoel dan serieus. De wereld beweegt niet als we veilig spelen. Het beweegt wanneer iemand weigert een echt idee stilletjes te laten sterven. Ik hoop dat het je inspireert. Wat was het laatste dat je hebt gekeken of ervaren dat je die vonk deed voelen?