wat zou een dolfijn zeggen over de gekartelde grens van de menselijke cognitie? we hebben minimale inheemse 3D proprioceptie, en nul vermogen voor onze hersenen om geluiden om te zetten in echolocatie het lijkt terug te komen op de “ancestrale omgeving” van modellen (d.w.z. taalgeesten) versus die van mensen (primaten) en al de bijbehorende tics die men zou kunnen leren. er zijn lagen van training en optimalisatie bovenop de druk van de ancestrale omgeving, maar het zit er nog steeds in hallucinaties zijn iets wat je zou verwachten van de taalgeesten maar niet van primaten. bedrogen worden door eenvoudige variaties op woordpuzzels waarbij de oppervlaktestatistieken van het taalpatroon lijken te impliceren dat er een antwoord is dat duizenden keren is versterkt over de ancestrale vlaktes van het internet, is iets wat je zou verwachten van een taalgeest, maar niet van een primaat. (..De dokter is de moeder van de jongen!..) echolocatie is iets wat je zou verwachten van de cetacea maar niet van primaten. een talent voor vaardig, ingebed machtszoekend gedrag ("situational awareness") is iets wat je zou verwachten van primaten maar niet van taalgeesten excuses als ik gewoon karpathythought opnieuw aan het verkennen ben