Sto lat temu prezydent Calvin Coolidge podpisał ustawę o imigracji z 1924 roku. Stwierdził wprost: "Nowi przybysze powinni być ograniczeni do naszej własnej zdolności do ich wchłonięcia. Ameryka musi pozostać amerykańska. W tym celu konieczne jest wprowadzenie polityki ograniczonej imigracji." Ustawa z 1924 roku przeszła przez Izbę i Senat z przytłaczającym poparciem. Demokraci i Republikanie się zgodzili. Ustawa wprowadziła ścisłe kwoty imigracyjne, nowe wymagania wizowe, Straż Graniczną oraz całkowity zakaz imigracji z niektórych krajów, które uznawaliśmy za niekompatybilne z naszą kulturą. Drastycznie zmniejszyła liczbę osób przybywających do kraju i stworzyła możliwość dla niedawnej "wielkiej fali" imigrantów na asymilację. W latach 40. i 50. amerykańskie społeczeństwo rozwijało się dzięki kwitnącej gospodarce, rosnącej klasie średniej, wspólnej kulturze i ograniczonej imigracji. Ustawa obowiązywała do 1965 roku. Od tego czasu doświadczyliśmy dziesięcioleci *historycznej* imigracji, zarówno legalnej, jak i nielegalnej. Dziś mamy wyższy poziom osób urodzonych za granicą niż na początku XX wieku, zarówno w liczbach bezwzględnych, jak i w procentach populacji. Ta masowa imigracja obejmowała również znacznie różne kultury niż głównie Europejczycy, których wtedy przyjmowaliśmy. Oczywiste jest, że ponownie musimy dokonać zmiany w polityce krajowej, a powinna być ona dwupartyjna… Czas na kolejną ustawę o imigracji.