Podziw prowadzi do sympatii, co z kolei prowadzi do większego podziwu, co znowu prowadzi do większej miłości. To może się tak spiralić, że ludzie celowo zniszczą siebie, aby pomóc temu, co kochają. ... Ta tendencja nie jest całkowicie zła. Munger zauważa, że kochanie podziwianych ludzi i idei z wyjątkową intensywnością to „ogromna przewaga w życiu”. Lubić odpowiednich ludzi i zachowania pomaga stać się lepszym człowiekiem. Szczególnie skłonni jesteśmy do lubienia ludzi podobnych do nas, tych, którzy dzielą nasze przekonania, zainteresowania i postawy. Lubić też lubimy ludzi, którzy są fizycznie atrakcyjni, popularni lub charyzmatyczni. Szczególnie jesteśmy podatni na ludzi, którzy sprawiają, że czujemy się wyjątkowi i komplementują nas. Chcemy też być lubiani, co powoduje wszelkiego rodzaju problemy. Na przykład, nie mówimy prawdy ani otwarcie nie kwestionujemy ludzi, ponieważ obawiamy się konsekwencji.