Een 17-jarige heeft net een geestgestuurde prothese-arm gebouwd voor $300. Ja, $300. Voor iets dat normaal gesproken $450.000 kost. Laat dat even tot je doordringen. Een tiener, die vanuit huis werkt, gebruikte AI, goedkope materialen en 23.000 regels code om een apparaat te bouwen dat hersensignalen leest zonder chirurgie, zonder implantaten en zonder een prijskaartje van $450K. Dit is geen feel-good verhaal. Het is een waarschuwingsschot. Hoe kan een middelbare scholier iets bouwen dat 1.500× goedkoper is dan de industriestandaard? Wat zegt dat over innovatie? Over prijzen? Over wie toegang krijgt tot levensveranderende technologie? Natuurlijk zijn medische protheses om echte redenen duur: materialen, testen, regelgeving, maatwerk. Maar laten we eerlijk zijn — niet al dat rechtvaardigt een prijs van een half miljoen dollar. Dit verhaal onthult een simpele waarheid: De toekomst van toegankelijkheid zal niet van het systeem komen....