Als ik on-chain Meme speel, denk ik persoonlijk dat er twee hoofdmethodologieën zijn, de ene is narratieve handel en de andere is address mining, de eerste richt zich op de geur en gevoeligheid van de markt, en de laatste richt zich op zorgvuldige studie en analyse van gegevens. Ze zijn niet alleen niet met elkaar in strijd, maar ze moeten ook vaak in combinatie worden gebruikt. Ze komen ook overeen met de twee drijvende krachten die nodig zijn voor de opkomst van tokens, namelijk de gezamenlijke kracht van de markt en particuliere beleggers, en de aantrekkingskracht van bookmakers en walvissen. Bij narratieve handel ligt de focus op wat voor soort verhaal het token vertelt, of het kan resoneren met de markt en hoe ver een token kan gaan op basis van de achtergrond van het evenement, innovatie, populariteit, enz. $Ani en $Gork zijn bijvoorbeeld verhalen die worden voortgebracht door de nieuwe producten van Musk, die zowel invloedrijk als interessant zijn en gemakkelijk te verspreiden zijn; $Trump worden $Pnut bijgedragen door grote politieke gebeurtenissen; De AI-hackathonmarkt van vorig jaar besteedde aandacht aan het cv van Dev en de status van de industrie; $Neiro is $Pochita een afgeleide van het Dogecoin-concept; $Fartcoin legt $Useless de nadruk op crypto-nihilisme. Wanneer het marktsentiment goed is, zijn particuliere beleggers zeer gemotiveerd en is er veel liquiditeit, kan het verhaal zelf leiden tot Meme-munten met een marktwaarde van tientallen M of zelfs hoger, en wanneer de markt slecht is, is het noodzakelijk om te vertrouwen op de market maker om de markt te beheersen en de aandacht te trekken door de stijging, waarvan typisch de recente $Aura is, die in een paar dagen van een staat van bijna nul naar 230 miljoen is getrokken. Om dit type bankier te vangen, is de meest geschikte manier om het adres te graven, te analyseren of er clusters van pull-adressen zijn en hun bedoelingen, of aanwijzingen te vinden via de eerder verzamelde adresbibliotheek. Het nadeel van deze methode is dat het erg tijdrovend is, omdat het pull-adres vaak vaak wordt gewijzigd, en de tweede is dat zelfs als er sporen worden gezien, zodra de bodemchips niet stevig worden gecontroleerd, de dealer ervoor kan kiezen om de markt te verlaten en het initiatief volledig in handen is van anderen. Of het nu gaat om een grote KOL op Twitter of een auto in de keten, de meeste zijn voornamelijk verhalende transacties, dit is niet omdat de address mining niet goed is, uiteindelijk is het omdat het reflexief is, zodra een bepaald pull-adres wordt gedeeld, en steeds meer mensen weten, betekent dit dat de weerstand tegen pull steeds groter wordt, wat resulteert in het verlaten of wijzigen van adressen. Address mining daarentegen is een technische activiteit die alleen geschikt is voor kleinschalig delen, terwijl narratieve transacties zoveel mogelijk mensen moeten bereiken, consensus is immers de kern van het verhaal.