Een van mijn grootste geneugten op het werk is proberen dat punt te vinden waar het werk precies goed aanvoelt. Niet meer, niet minder, maar precies daar in de pocket. Het is er in elk onderdeel, in elke functie, in elke flow, in elke volgorde, in elk product, in elke beslissing, binnen alles in het bedrijf. Hoe weet je wanneer het precies goed is? Het is hetzelfde gevoel dat je krijgt wanneer je probeert iets fysieks in balans te brengen. Je plaatst iets op iets anders en probeert dat zwaartepunt te vinden... Een beetje naar rechts, oeps te veel. Leun terug naar links... Stabiel... Stabiel... Ugh, te veel duw. Stapel het weer op, vind dat centrum... Wobbel, wiebel, bijna... En dan vergrendelt het. Boom! Daar is het. Plotseling verdwijnen de duw- en trekforces en het staat daar, op zichzelf. Stil, in harmonie en gelijkmoedigheid. Dat is hoe het voelt als het precies goed is. Het is gemakkelijk om fysiek te ervaren omdat onze lichamen de taal spreken. We voelen het gewicht, we intuïtie de momentum. Onze interne gyroscopen voelen de balans en vertalen het naar de objecten die we aanraken. Maar als het gaat om intellectuele, conceptuele dingen zoals business of software, moeten we overschakelen naar het verbeelde gevoel van balans. We krijgen de vrije grenzen, randen, gewichten, vormen en zwaartekracht niet om ons te helpen dat midden te vinden. Spieren trekken niet aan pezen, pezen trekken niet aan botten. Onze zenuwen krijgen de signalen niet gratis. Dus ik stel me voor. Als dit fysiek was, zou het dan in balans zijn? Ik denk letterlijk aan het zwaartepunt van een idee, een functie, een knop, een idee, een product. Is er te veel gewicht hier? Te veel daar? Als dit hele ding van steen was, zou het dan naar één kant vallen? Of zou het een kans hebben om rechtop te blijven? Zou het in rust zijn, of zou het willen vallen? Zodra je dat punt vindt — de juiste set functies, de juiste flows, de juiste ja's en de juiste nee's, stop je. Dat is v1. Zodra je de balans vindt, streef je ernaar in balans te blijven. Meer toevoegen, maar op een gebalanceerde manier om de vorm te behouden, om het centrum te behouden. Om stabiel te blijven. Het is een prachtig iets. Zo denk ik over het maken van producten.