zitten we in een AI-bubbel? misschien. kijk naar AX. toen de iPhone in 2007 werd gelanceerd, was het niet duidelijk dat het de wereld zou veroveren. steve ballmer lachte het zelfs weg op het podium: “vijfhonderd dollar voor een telefoon zonder toetsenbord? geen kans dat het verkoopt.” in het begin was het gewoon een glanzende touchscreen telefoon. leuk om mee te spelen, maar beperkt. de apps waren er nog niet. de batterij was slecht. de meeste mensen bleven bij hun blackberry. maar na verloop van tijd evolueerde de iPhone. het stopte met alleen "een leuk gadget" te zijn en werd iets veel defensievere: de plek waar je apps, je gegevens en je sociale leven zich bevonden. trek het weg en je hele identiteit zou gebroken aanvoelen. AI volgt dezelfde curve. fase 1 is conversatief. agenten kunnen eindelijk een fatsoenlijk gesprek voeren. het is leuk om te demonstreren, maar heeft geen verdedigingsmechanisme. dit is de “touchscreen telefoon zonder apps” fase. fase 2 is taakbewust. agenten krijgen dingen gedaan wanneer je het vraagt: reizen boeken, vergaderingen samenvatten, onkosten indienen. dit is het tijdperk waarin we ons nu bevinden. nuttig, ja, maar nog steeds gemakkelijk om van het ene hulpmiddel naar het andere over te stappen. nog niets plakkerigs. fase 3 is persoonlijk intelligent. dit is wanneer je agent je ritmes leert. het kent je eigenaardigheden, anticipeert voordat je vraagt, duwt je op het juiste moment. plotseling voelt het alsof het je kent en overstappen pijnlijk wordt. fase 4 is sociaal ingebed. dat is wanneer de agent deel uitmaakt van je identiteit, je team, je relaties. stel je voor dat je iMessage van de telefoon van een tiener in 2012 zou trekken. of Slack van een startup in 2018. technisch mogelijk, emotioneel onmogelijk. opmerking: de AX-grafiek is gemaakt door @MeetLCA, het toonaangevende AI/AX-ontwerpbureau (ik ben daar medeoprichter, volg ze of zeg hallo op hun website). de meeste AI-startups vandaag de dag zitten vast in fase 1 en fase 2. dat is waarom de markt zich schuimig aanvoelt. veel speeltjes, veel hype, heel weinig verdedigbaarheid. Oké voor zelfgefinancierde startups (miljoenen zullen worden verdiend), maar voor risicokapitaal-ondersteunde startups, wanneer het miljarden of niets is, is dat moeilijker tenzij ze een duidelijk plan hebben voor fase 3/4. voor hen ligt de echte kans in fase 3 en fase 4. de bedrijven die daar komen, zullen onlosmakelijk verbonden zijn met het dagelijks leven. de AX-curve maakt iets duidelijk. de onderkant is druk, maar de bovenkant is wijd open. wie het snelst van fase 2 naar fase 4 klimt, zal niet alleen een markt winnen. ze zullen het volgende platform bouwen waar alles op gebouwd wordt. dus zitten we in een AI-bubbel? ik denk dat het ervan afhangt waar je kijkt. Als je wedt op bedrijven in fase 1 en 2, de chatbots en taakhelpers, ja, voelt waarschijnlijk behoorlijk bubbelachtig aan. maar fase 3 en 4... dat voelt nog steeds behoorlijk open, en wie daar als eerste komt, zou zomaar een van de meest waardevolle bedrijven in de geschiedenis kunnen bouwen.