Als je het nodig vindt om een presidentiële verklaring uit 1823 aan te halen, moet je deze tenminste eerst lezen. Want de "Monroe Doctrine" geeft de Verenigde Staten geen toestemming om overal regeringen omver te werpen die ze in het westelijk halfrond niet leuk vindt. Het is een waarschuwing aan Europese koloniale machten tegen toekomstige "interventies" in nieuw onafhankelijke staten in de Amerika's. Het verbiedt die staten zelfs niet om economische of politieke relaties met de Europese machten te hebben. "Bestaande koloniën of afhankelijkheden van enige Europese macht" worden niet betwist. Het verklaart simpelweg dat toekomstige pogingen tot "kolonisatie" door de Europese machten -- "met het doel om" de onafhankelijke staten te onderdrukken -- zullen worden beschouwd als een "onvriendelijke" daad jegens de VS. In 1823 had de VS nauwelijks de capaciteit om zomaar elke regering in Zuid- en Midden-Amerika omver te werpen. Het is dus meer een verklaring van neutraliteit, of non-interventie, dan iets anders. Het eist zeker niet dat staten in het halfrond zich conformeren aan de door Amerika gewenste bestuursstructuren, of anders het risico lopen op gewelddadige omverwerping. Dergelijke opvattingen over hemisferische imperialistische verovering zouden pas meer dan 75 jaar later in de VS populair worden. Kortom, niets in de Monroe Doctrine heeft enige invloed op de huidige situatie met Venezuela, ondanks pogingen om het oppervlakkig aan te halen door mensen die blijkbaar door dat gedeelte van de Amerikaanse Geschiedenisles hebben geslapen.