Wereldwijde financiële surveillancenetten zijn wijdverspreid en niet gemakkelijk te vermijden - maar de meeste mensen hebben nog nooit gehoord van CRS & FATCA: De Common Reporting Standard (CRS) Overeenkomst werd in 2014 gelanceerd door de OESO en is sindsdien door meer dan 100 landen aangenomen. Het is een wereldwijde belastingtransparantiepact dat je simpelweg niet kunt negeren wanneer je bijvoorbeeld als digitale nomade leeft volgens de drie-vlaggenstrategie of iets dergelijks, maar de meeste mensen hebben er helemaal nooit van gehoord. Via deze overeenkomst rapporteren financiële instellingen, van banken tot belastingautoriteiten en gereguleerde crypto-exchanges in deelnemende landen, automatisch accountgegevens van rekeningen met $50K+ onder elkaar, inclusief saldi, rente, dividenden en verkoopopbrengsten aan jouw belastingresidentieland. FATCA (Foreign Account Tax Compliance Act) is een Amerikaanse federale wet die in 2010 werd aangenomen als onderdeel van de HIRE (Hiring Incentives to Restore Employment) Act, met als primaire doel belastingontduiking door Amerikaanse belastingbetalers die rekeningen en activa aanhouden bij buitenlandse financiële instellingen (FFI's) en specifieke niet-financiële buitenlandse entiteiten (NFFE's) te bestrijden. Net als de CRS Overeenkomst vereist het dat buitenlandse financiële instellingen informatie rapporteren over rekeningen die worden aangehouden door Amerikaanse belastingbetalers rechtstreeks aan de Internal Revenue Service (IRS). Om naleving af te dwingen, legt FATCA een bronbelasting van 30% op Amerikaanse betalingen zoals dividenden of opbrengsten uit de verkoop van activa aan niet-nalevende FFI's of NFFE's. Elke Amerikaanse burger, inwoner / groene kaart houder die in het buitenland woont, moet hun buitenlandse financiële rekeningen rapporteren, afhankelijk van bepaalde drempels, op een jaarlijkse FBAR (Foreign Bank Report) en in sommige gevallen ook Formulier 8938 onder FATCA invullen; iedereen die niet naleeft, loopt het risico op zware boetes. Voor burgers van landen die de CRS-overeenkomst hebben ondertekend, is er een uitweg, wat betekent dat het mogelijk is om een bankrekening te openen in niet-CRS-landen, zoals Armenië, Cambodja, Guatemala, Noord-Macedonië, Wit-Rusland of de Filippijnen. Een bankrekening in dergelijke landen hebben betekent niet dat je deze gebruikt om belastingen te ontduiken - maar simpelweg om het niveau van privacy in je dagelijks leven te verhogen. Het kan gewoon een alternatieve oplossing zijn voor het doen van betalingen (met legaal, belast geld) op een meer privé manier, zonder dat nieuwsgierige blikken van allerlei aard iets opmerken.