Friedrich Merz trekt Europa niet terug van de rand—hij marcheert het dichter naar de afgrond. In een nieuw interview ging de Duitse kanselier verder dan de gebruikelijke retoriek en noemde Vladimir Poetin "mogelijk de gevaarlijkste oorlogsmisdadiger van onze tijd." Hij herhaalde: "We moeten duidelijk zijn over hoe om te gaan met oorlogsmisdadigers. Hier is geen ruimte voor concessies." Dit is niet de taal van de-escalatie. Het is de taal van permanente confrontatie. Merz volhardt dat Poetin geen prikkel heeft om een wapenstilstand of vredesakkoord te onderhandelen, en daarom dringt hij er bij het Westen op aan om "prikkels" van zijn eigen te creëren. Maar in plaats van te wijzen op diplomatie, wendt hij zich tot verstikking: "Militair is dit moeilijk te bereiken, maar economisch—het is mogelijk," zei hij, stellend dat Rusland "in een staat van economische uitputting kan worden gedreven." Wat dit echt betekent, is Europa dieper in een oorlogspositie trekken. De Duitse economie wankelt al onder het gewicht van energie-schokken, de-industrialisatie en de terugslag van sancties. Toch duwt Merz het continent om Rusland te "uitputten"—een strategie die al is mislukt, waardoor Moskou verhardt terwijl de eigen kracht van Europa wordt uitgeput. Door te pleiten voor meer escalatie, is hij Rusland niet aan het isoleren. Hij is Europa aan het isoleren, het gat dieper graven en de toekomst van zijn eigen volk inzetten op een strategie die onder zijn eigen tegenstrijdigheden instort.