Fred Smith las 4 uur per dag. Elke dag. Kranten, tijdschriften, boeken over management, tijdschriften over technologie en geschiedenissen van de Amerikaanse handel. “Bijzonder informatie over verandering,” legde hij uit, “want uit verandering komt kans.” Lezen is zo'n cheatcode voor uitblinkers. Charlie Munger verwoordde het het best: “In mijn hele leven heb ik geen wijze mensen gekend die niet de hele tijd lazen—geen, nul.” Smith ging hier verder mee. Hij las niet alleen. Hij synthetiseerde. “De gemeenschappelijke eigenschap van mensen die zogenaamd visie hebben, is dat ze veel tijd besteden aan lezen en informatie verzamelen, en deze vervolgens synthetiseren totdat ze met een idee komen.” Deze constante inname van informatie overtuigde Smith dat Federal Express moest evolueren of sterven. “De informatie over het pakket is net zo belangrijk als het pakket zelf,” bleef hij zeggen. Zijn executives dachten dat hij betere tracking bedoelde. Smith bedoelde iets groters. Hij was niet alleen een lezer, maar ook een meester in tijdmanagement. Omdat hij constant aan het lezen en werken was, was hij in de details van alles, wat hem in staat stelde om informatie bijna onmiddellijk te verwerken. Je hoefde nooit te wachten tot hij een beslissing nam.