Wat door de bereidheid om met de meeste linkse mensen in gesprek te gaan gecorrumpeerd werd, was deze 4-stappenbenadering die zoveel van hen op zoveel kwesties toepasten… Ik zou een bewering doen… en de onmiddellijke reactie was: “Dat gebeurt niet.” Ik zou dan onbetwistbaar bewijs leveren dat het wel gebeurde. En ze zouden reageren met “Waarom interesseert het je?” Denk daar even over na. Als het iets is waar ik me niet druk om zou moeten maken, waarom zei je dat dan niet gewoon in de eerste plaats? Het feit dat ze de moeite namen om de bewering te ontkennen, suggereert dat er iets aan stoorde. Een goede-faith reactie wanneer iemand je bewijst dat iets waarvan je dacht dat het niet gebeurde, in feite gebeurt, zou zijn om te reageren met iets als “oh wauw, dat had ik niet door.” of “Ik sta gecorrigeerd.” Maar in plaats daarvan gaan ze direct naar “waarom interesseert het je,” terwijl hun ontkenning van de bewering in de eerste plaats aangeeft dat ze EXACT weten waarom we ons zouden moeten interesseren. Dit is het begin van hun slechte-faith reactie, maar het wordt erger. Ze gaan dan verder met “nou, het gebeurt, maar het is eigenlijk een goede zaak.” Dit is OOK oneerlijk. Want als het in feite een “goede zaak” is, waarom was dat dan niet je eerste reactie op mijn bewering? Waarom ontkenning en dan afwijzing? En dan komen ze uiteindelijk uit op “als je de zaak niet viert, ben je een bigot.” Dus laat me dit even goed begrijpen… Ze ontkennen mijn bewering… Dan ontkennen ze mijn bezorgdheid… Dan komen ze terug en beweren dat ik eigenlijk een slecht persoon ben omdat ik de zaak niet steun die ze aanvankelijk zwoeren dat het zelfs niet gebeurde? ...