Poważnym problemem w akademii jest to, że okazuje się, iż znacznie łatwiej jest produkować byle jakość niż ją wykrywać Niektórzy uważają, że AI pogorszy tę sytuację, ponieważ widzą, że AI ułatwia produkcję byle jakości. To, co umyka w tym rozumowaniu, to fakt, że AI również znacznie ułatwia wykrywanie byle jakości.

Proces recenzji jest, na pewnym poziomie, procesem wykrywania śmieci. Redaktorzy przeglądają ogromne stosy zgłoszeń, starając się odfiltrować te, które są oczywiście źle zamierzone. Niektóre przechodzą, a recenzenci zostają z zadaniem filtrowania śmieci, a inne również przechodzą.

Wykrywanie niedociągnięć nie jest jedyną funkcją sędziowania/redagowania; zdecydowanie są solidne prace, które po prostu nie spełniają wymagań. Ale jest też sporo niedociągnięć, a ich wykrywanie i karanie jest bardzo czasochłonne w porównaniu do tego, jak łatwo je wyprodukować.

Ciekawe spojrzenie jest takie, że AI może w rzeczywistości prowadzić do mniejszej ilości niedbałości w akademii; ponieważ znacznie trudniej jest się wymigać od niedbałości, z powodu magicznej zdolności AI do natychmiastowego przetwarzania ogromnych ilości tekstu i szybkiego ustalania, czy jest tam coś wartościowego, czy to tylko niedbałość.