Hier is de volledige Engelse vertaling van de recensie van Rafa Gómez over HEAR THE THUNDER CRACK in POPULAR1 Magazine, het toonaangevende Europese muziek- en cultuurblad. Shooter Jennings en ik zijn dankbaar voor de vriendelijke woorden en scherpe inzichten in ons werk aan dit album: JAMES WOODS & SHOOTER JENNINGS “HEAR THE THUNDER CRACK” Breakheart Music Dit is een werkelijk uniek album, als er ooit een was. Een conceptalbum, verteld en bedacht door de protagonist zelf. Allen van ons die cinematografisch zijn opgegroeid onder de invloed van de jaren '80, houden de ster van films zoals Once Upon a Time in America, Salvador en True Believer op een voetstuk. James Woods, een directe getuige van de laatste ademhalingen van een tijdperk dat begint te vervagen, heeft besloten, op 77-jarige leeftijd, enkele van zijn ervaringen door middel van liedjes te vertellen voordat ze verloren gaan in het algemene mortel van vergetelheid. Voor dit project heeft hij samengewerkt met een ware meester in de muziek: Shooter Jennings. Het resultaat kon niet bevredigender zijn. Woods' poëzie is emotioneel krachtig, welsprekend, somber, dynamisch en ironisch tegelijk. De introductie, waarin Woods zelf zijn indrukken deelt, oscilleert tussen een contemplatieve toon en een bijna jeugdige en gepassioneerde optimisme. De teksten drukken de bevrijdende en krachtige voldoening uit van degenen die eindelijk rekeningen vereffenen met hun verleden en de verlegenheid opgeven. Muzikaal is het album voortreffelijk. Viool, gitaar, piano, banjo en saxofoon ontvouwen zich door het album met de kenmerkende elegantie van een muzikant van Jennings' statuur. Zo wordt de luisteraar ondergedompeld in Woods' universum met nummers zoals “Hello Friends,” “Café Central,” “Misty Morning,” en “Here We Are.” Natuurlijk vergeet Woods niet om rekeningen te vereffenen en maakt hij zijn minachting voor de filmindustrie duidelijk met nummers zoals “Hollywood Kills Everything,” misschien het meest onthullende nummer op het album. Dit werk doet recht aan een man die altijd met detective-achtige arrogantie op het scherm heeft gehandeld. Het is een afrekening met degenen die hem op de zwarte lijst hebben gezet vanwege zijn politieke overtuigingen. Kortom, het is een album dat zowel een persoonlijke verklaring als een artistiek getuigenis is van iemand die nooit is gestopt trouw aan zichzelf te zijn. *8 RAFA GÓMEZ