Oglądanie mniejszej ilości telewizji może zmniejszyć ryzyko depresji o nawet 43%, wynika z badania | Cambridge University Press Duże badanie kohortowe wykazało, że zamiana oglądania telewizji na aktywność fizyczną może znacząco obniżyć ryzyko depresji, szczególnie u osób w średnim wieku. Badanie opublikowane w European Psychiatry informuje, że zastąpienie czasu spędzonego na oglądaniu telewizji innymi codziennymi aktywnościami może pomóc w obniżeniu ryzyka zaburzeń depresyjnych u osób w średnim wieku. Badacze zauważyli, że ten efekt był słabszy w grupach wiekowych młodszych i starszych. Według głównej autorki Rosy Palazuelos-González z Uniwersytetu w Groningen, badanie wyróżnia się tym, że bada, jak przesunięcie czasu z oglądania telewizji na różne aktywności fizyczne lub sen wpływa na rozwój depresji. Wyjaśniła, że wcześniejsze badania koncentrowały się głównie na związkach między długotrwałym siedzeniem a depresją, a nie na tym, co się dzieje, gdy te nieaktywne okresy są wypełnione alternatywnymi zachowaniami. „Stwierdziliśmy, że zmniejszenie czasu oglądania telewizji o 60 minut i przekierowanie go na inne aktywności zmniejsza prawdopodobieństwo rozwoju ciężkiej depresji o 11 procent,” powiedziała Palazuelos-González. „Dla przekierowań o 90 i 120 minut to zmniejszenie prawdopodobieństwa wzrasta do 25,91 procent.” Osoby w średnim wieku korzystają bardziej z oglądania mniejszej ilości telewizji Korzyści były najsilniejsze dla osób w średnim wieku. W tej grupie, zamiana 60 minut dziennie z oglądania telewizji na inne aktywności obniżyła prawdopodobieństwo rozwoju depresji o 18,78 procent. Przesunięcie o 90 minut zmniejszyło prawdopodobieństwo o 29 procent, a zmiana o 120 minut przyniosła 43 procentowy spadek. Wszystkie przekierowania czasu oglądania telewizji na konkretne aktywności były związane z obniżonym ryzykiem depresji, z wyjątkiem przekierowania tylko 30 minut na czynności domowe, które nie przyniosły znaczącego efektu. Przy przekierowaniu 30 minut konkretnie na sport, redukcja wyniosła 18 procent; na aktywności fizyczne w pracy/szkole, 10,21 procent; na aktywności rekreacyjne/dojazdy, 8 procent; i na sen, 9 procent. Przekierowania czasu na sport, niezależnie od czasu trwania, przyniosły największe redukcje prawdopodobieństwa wystąpienia ciężkiej depresji w porównaniu do wszystkich innych aktywności. Mniejsze porównywalne korzyści dla starszych dorosłych i młodych dorosłych U starszych dorosłych, przekierowanie czasu oglądania telewizji proporcjonalnie na inne aktywności nie prowadziło do statystycznie istotnych redukcji w wystąpieniu depresji. Tylko zastąpienie czasu oglądania telewizji sportem zmniejszyło prawdopodobieństwo depresji, z 1,01 do 0,71 procent przy 30 minutach, 0,63 procent przy 60 minutach i 0,56 procent przy 90 minutach. U młodych dorosłych, przekierowanie czasu oglądania telewizji na jedną lub wiele aktywności ruchowych nie zmieniło znacząco prawdopodobieństwa rozwoju depresji. Jednak ta grupa jest również bardziej aktywna fizycznie niż starsze grupy wiekowe – badacze sugerują, że mogły już przekroczyć próg aktywności fizycznej, który chroni przed depresją. To badanie zostało opracowane na podstawie badania kohortowego opartego na populacji (holenderska inicjatywa o nazwie 'Lifelines') z czteroletnim okresem obserwacji, które obejmowało 65 454 dorosłych bez depresji. Wzorce w różnych grupach wiekowych były dokładnie badane. Uczestnicy samodzielnie zgłaszali czas spędzony na aktywnym dojeździe, rekreacji, sporcie, czynnościach domowych, aktywnościach fizycznych w pracy lub szkole, oglądaniu telewizji i śnie. Ciężka depresja została oceniona za pomocą Mini Międzynarodowego Wywiadu Neuropsychiatrycznego.