Laatste rapport van @TaxFoundation is uit over de concurrentiepositie van de staatsbelastingen in 2026. WA en CA zijn afschuwelijk en worden jaar na jaar slechter terwijl ze nog steeds meer voorstellen. In ander nieuws, dit is wat me donderdagmorgen begroette toen ik onze oprit in het centrum van Seattle verliet. 1/2

2/2 Deze staten zijn duidelijk in een modus waarin de huidige leiders denken dat ze een hogere levenskwaliteit voor belastingbetalers leveren, terwijl ze ook geloven dat hun beleid de *oorzaak* is van het zakelijke succes in de staat. Ze leven in een wereld die niet begrijpt waar het succes van de staat vandaan komt. Het was niet het huidige belastingbeleid, maar de oude. Als ik denk aan 20 jaar waarin ik afgestudeerden van de universiteit heb aangenomen bij Microsoft—gemiddeld 150 per jaar gedurende 20 jaar, ~3.000—waren het gebrek aan staatsinkomstenbelasting en de relatief lage belastingdruk altijd verkoopargumenten die ik gebruikte, zelfs als een 20-jarige dat niet volledig begreep (ik verhuisde vanuit Mass. en begreep het zeker). Ouders met wie ik sprak (dat was gebruikelijk) begrepen het altijd, aangezien zoveel van onze aanwervingen uit NY, CA, MA, Canada, enz. kwamen. Ironisch genoeg heeft de staat—tegen de meerderheid van de stemmen van de burgers in—een belasting op vermogenswinst ingevoerd, wetende dat veel van de banen die mensen naar de staat aantrekken, de basisvergoeding op aandelen baseren—letterlijk de mensen belasten die naar de staat verhuizen. De waardepropositie is er niet. Slechter nog, de belastingstructuur stimuleert het verwerven en verkopen van aandelen in plaats van het vasthouden, wat precies het tegenovergestelde is van wat aandelencompensatie zeer aantrekkelijk maakt voor nieuwe aanwervingen. WA vernietigt waarde in het hele spectrum.