VS snijdt 36% van de Medicare-uitgaven voor 15 dure medicijnen | Patrick Wingrove & Deena Beasley, Reuters Het Amerikaanse Medicare-gezondheidsplan heeft dinsdag aangekondigd dat de nieuw onderhandelde prijzen voor 15 van zijn duurste medicijnen 36% zullen besparen op die medicijnen in vergelijking met de recente jaarlijkse uitgaven, of ongeveer $8,5 miljard aan netto gedekte voorschriftkosten. De prijzen gaan in 2027 in, inclusief een maandprijs van $274 voor Novo Nordisk's ( opent nieuwe tab) populaire GLP-1 medicijn semaglutide, verkocht als Wegovy voor gewichtsverlies en Ozempic voor diabetes. De recente netto prijs van Medicare voor Ozempic, opent nieuwe tab was $428 per maand, volgens een analyse gepubliceerd in het Journal of Managed Care and Specialty Pharmacy. Medicare stelde de lijstprijs van het medicijn, vóór vertrouwelijke kortingen en kortingen, op $959 per maand. Op basis van dergelijke niet-gedisconteerde lijstprijzen, zei Medicare dat de besparingen op de 15 medicijnen varieerden van 38% tot 85%. "Ze gingen naar de tafel en probeerden die prijzen te drukken, en dat is wat ze deden," zei William Padula, professor farmaceutische en gezondheids-economie aan de Universiteit van Zuid-Californië. AstraZeneca’s (AZN.L), opent nieuwe tab leukemiemedicijn Calquence, Boehringer’s longbehandeling Ofev en Pfizer’s (PFE.N), opent nieuwe tab borstkanker medicijn Ibrance kregen de grootste klappen van deze ronde Medicare-onderhandelingen, elk met meer dan $4.000 van de geschatte netto prijzen af. De jaarlijkse prijs onderhandelingen werden ingesteld onder de handtekening van president Joe Biden's Inflation Reduction Act (IRA) van 2022. Voorheen was Medicare wettelijk verboden om te onderhandelen met geneesmiddelenfabrikanten. BESPARINGEN OVERSCHRIJDEN HET VOORGAANDE JAAR De verwachte besparingen van 36% in 2027 zijn beter dan de 22% besparingen van netto-uitgaven - volgens een schatting van Goldman Sachs - die Medicare bereikte met de eerste ronde prijs onderhandelingen van vorig jaar voor 10 verschillende medicijnen. "Ze worden efficiënter met hun methodologie," maar deze laatste batch van nieuwere producten had waarschijnlijk "meer speelruimte" op prijs, zei Padula. Extra medicijnen die dit jaar voor onderhandelingen in aanmerking komen zijn onder andere GSK's (GSK.L), opent nieuwe tab astma- en COPD-inhalator Trelegy Ellipta, die een prijs van $175 zal hebben versus de lijstprijs van $654. AbbVie's (ABBV.N), opent nieuwe tab medicijn voor prikkelbare darm syndroom Linzess heeft een nieuwe prijs van $136, omlaag van $539. Analisten zeiden dat ze ook de nieuwe prijzen zullen vergelijken met prijzen die door andere hooginkomenslanden zijn onderhandeld, een concept waar president Donald Trump voor heeft gepleit, dat soms wordt aangeduid als meest-favoriete-natie-prijzen, of MFN. De farmaceutische industrie heeft de inspanningen bestreden. "Of het nu de IRA of MFN is, prijsstelling door de overheid voor medicijnen is het verkeerde beleid voor Amerika," zei Alex Schriver, woordvoerder van de brancheorganisatie PhRMA. Medicare dekt meer dan 67 miljoen mensen van 65 jaar en ouder en mensen met een handicap. "Deze prijzen gaan onder de bestaande netto prijzen komen. Er zullen echte besparingen zijn," zei Sean Sullivan, professor farmacie aan de Universiteit van Washington. "Alle andere betalers kunnen ze zien. Wat gaat hen tegenhouden om fabrikanten om diezelfde prijs te vragen?" zei hij. PRIJZEN NOG STEEDS HOGER DAN IN ANDERE RICHTE LANDEN De Medicare-agentschap onthulde vorig jaar maximale nieuwe prijzen voor de eerste 10 dure medicijnen die onder de IRA zijn onderhandeld en in 2026 van kracht worden. Voor die medicijnen, waaronder medicijnen zoals de bloedverdunner Eliquis van Pfizer en Bristol Myers Squibb (BMY.N), opent nieuwe tab en Amgen's (AMGN.O), opent nieuwe tab artritis medicijn Enbrel, waren de nieuwe prijzen gemiddeld nog steeds meer dan het dubbele, en in sommige gevallen vijf keer, wat geneesmiddelenfabrikanten in vier andere hooginkomenslanden hadden afgesproken. Onder de IRA is Medicare verplicht om een aantal factoren voor prijsstelling te overwegen, waaronder gegevens van de fabrikant en de beschikbaarheid van alternatieve behandelingen. De wet omvat geen beoordeling van internationale prijzen in het proces. Veel andere landen hebben al lang een universele dekking voor voorgeschreven medicijnen die afhankelijk is van gecentraliseerde prijs onderhandelingen met fabrikanten. De Trump-administratie heeft sindsdien uiteengezet wat het beschouwt als voorwaarden voor meest-favoriete-natie-prijzen: de laagste prijs in elk land dat deel uitmaakt van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling met een bruto binnenlands product per hoofd van de bevolking van ten minste 60% van het BBP per hoofd van de bevolking van de VS. Onder een apart proefprogramma heeft Medicare een kleinere "landmandje" voorgesteld, dat zes G-7-landen omvat - het VK, Frankrijk, Duitsland, Italië, Canada en Japan - plus Denemarken en Zwitserland. De benchmark die wordt gebruikt om de MFN-prijs te berekenen, zou de op één na laagste prijs binnen dat mandje van landen zijn, aangepast op basis van het BBP per hoofd van de bevolking. De volgende ronde van medicijnprijsbesprekingen van Medicare wordt verwacht 15 extra voorgeschreven en ziekenhuis-geadministreerde medicijnen te omvatten en begint in februari.

CA Kiezers-ID Initiatief Waarschijnlijk op Stembiljet van 2026, Overschrijdt 600.000 Handtekeningen | Megan Barth, California Globe De organisatoren en vrijwilligers hebben 96 dagen om de benodigde één miljoen handtekeningen te verzamelen. Een Kiezers-ID initiatief in Californië lijkt waarschijnlijk op het stembiljet van 2026 te verschijnen met meer dan 600.000 handtekeningen, net iets onder de miljoen handtekeningen die nodig zijn om te kwalificeren. De organisatoren en vrijwilligers hebben 96 dagen om de resterende handtekeningen te verzamelen zodat het initiatief voor de kiezers kan verschijnen en hebben vertrouwen uitgesproken dat ze de miljoen handtekeningen binnen de komende maanden zullen verzamelen. Volgens Assembleelid Carl DeMaio’s Reform California, de organisatie die de inspanning leidt, “is het stembiljetinitiatief een staatsgrondwetswijziging om een Kiezers-ID vereiste op te leggen voor alle toekomstige verkiezingen in Californië. Omdat het voorstel een grondwetswijziging is, zullen staatspolitici, zodra het door de kiezers is goedgekeurd, verplicht zijn zich eraan te houden voor alle toekomstige verkiezingen – zonder uitzonderingen.” Het initiatief vereist een door de overheid uitgegeven kiezers-ID om persoonlijk te stemmen, of de laatste vier cijfers van een door de overheid uitgegeven kiezers-ID om per post te stemmen. Daarnaast zou het initiatief vereisen dat verkiezingsfunctionarissen de burgerschap van geregistreerde kiezers verifiëren. Volgens de laatste peilingen steunt een meerderheid van de kiezers in Californië de vereisten van het initiatief, met 68 procent die Kiezers-ID voor het stemmen steunt en 79 procent die verificatie van burgerschap steunt. Ondanks beweringen van de Democraten dat Kiezers-ID "racistisch" is, steunt een aanzienlijke meerderheid binnen minderheidsgemeenschappen het initiatief, volgens Gallup. Assembleelid DeMaio stelt dat de goedkeuring van het initiatief een "aardbeving" in de Californische politiek zal creëren en de "veelvuldige verkiezingsfraudeproblemen" die bestaan in het stemsysteem van Californië zal "oplossen". "Steun voor Kiezers-ID wetten overstijgt partijgrenzen - het is geen Republikeins of Democratisch probleem. Peilingen tonen consequent aan dat meerderheden van Republikeinen, Democraten en onafhankelijken deze maatregelen steunen ... Kiezers-ID is simpelweg een gezond verstand beleid. Californië moet zijn verkiezingen moderniseren om in lijn te komen met de overgrote meerderheid van de democratieën ter wereld. Terwijl onze staat in zoveel gebieden vooroploopt, blijft het achter op dit punt. Het is tijd voor Californië om in te halen en Kiezers-ID wetten in te voeren," zei Julie Luckey, directeur van Californians for Voter ID. Luckey is een belangrijke fondsenwerver voor het stembiljetinitiatief geweest, en heeft miljoenen dollars ingezameld ter ondersteuning van de inspanning. POLITICO meldt dat Luckey de fondsenwervingsinspanningen aanstuurt, met succes genoeg heeft ingezameld voor een betaalde handtekeningenverzamelingsoperatie die tot nu toe 75 procent van de handtekeningen heeft opgeleverd. "Terwijl DeMaio de grassroots kant van de campagne leidt, heeft Luckey haar connecties in donorcirkels benut om grote cheques binnen te halen, waaronder een gecombineerde $500.000 van Cameron en Tyler Winklevoss en $370.000 van Nicole Shanahan, een ondernemer en de voormalige running mate van Robert F. Kennedy Jr. Het is Luckey die aan de telefoon zit met donoren, belovend dat het geld effectief zal worden besteed in plaats van een leger van consultants te verrijken. Sinds juli heeft Californians for Voter ID ongeveer $5 miljoen ingezameld," meldt POLITICO.

De GRANITE ACT: Wyoming-wet richt zich op buitenlandse censuur met boetes van $10 miljoen | Christina Maas, Reclaim the Net De GRANITE Act van Wyoming draait de situatie om, waardoor Amerikanen zich kunnen verzetten tegen buitenlandse censuur op hun eigen terrein. Het eerste schot in een nieuwe soort oorlog voor vrije meningsuiting kwam niet uit Washington of Silicon Valley, maar uit Cheyenne. De Wyoming-vertegenwoordiger Daniel Singh diende vorige week de Wyoming GRANITE Act in. De "Guaranteeing Rights Against Novel International Tyranny & Extortion Act" zou Wyoming de eerste staat maken die Amerikaanse burgers toestaat om buitenlandse regeringen aan te klagen die proberen te controleren wat ze online zeggen. De wet is terug te voeren op een blogpost van advocaat Preston Byrne, dezelfde advocaat die 4chan en Kiwi Farms vertegenwoordigt in hun strijd tegen censuurgedreven Britse toezichthouders. Byrne's idee was simpel: als het Britse Ofcom of de Braziliaanse Alexandre de Moraes Amerikanen wilde beboeten of bedreigen vanwege online uitingen, zou de VS hard moeten terugslaan. Precies een maand nadat dat idee op zijn blog verscheen, is het nu vastgelegd in de wetgevende documenten van Wyoming. Byrne zei: "Deze wet heeft nog een lange weg te gaan voordat het een wet wordt, het moet door de wetgevende diensten, dan naar de commissie, en dan op de vloer worden geïntroduceerd voor een stemming, maar het belangrijkste is, de reis van dit concept, het idee van een buitenlandse censuurschildwet die ook een civiele rechtsgrond tegen buitenlandse censuur creëert, is begonnen." Die "reis" kan de soort trage procedurele sleur zijn die meestal de meeste ideeën in de commissie doodt, maar de intentie hier is allesbehalve mild, en met de groeiende dreiging van censuureisen uit het VK, Brazilië, Europa en Australië, is er veel momentum om terug te vechten. "Voor de eerste keer nemen staatswetgevers maatregelen om regels te implementeren die Amerikaanse burgers in staat stellen om hard terug te slaan tegen buitenlandse landen die willen ingrijpen in de burgerrechten van Amerikanen online," vervolgde Byrne. De wet zou Amerikaanse burgers en bedrijven toestaan om buitenlandse regeringen of hun agenten aan te klagen voor het proberen te censureren van hen, en, cruciaal, het ontnemen van de gebruikelijke ontsnappingsroute van soevereine immuniteit. In zijn juridische indiening als reactie op de rechtszaak van 4chan en KiwiFarms, volhardde Ofcom dat het "soevereine immuniteit" heeft en vertelde de rechtbank dat er "substantieel bewijs" was om de zaak op die basis te verwerpen. De advocaten van de toezichthouder presenteerden Ofcom als een beschermd onderdeel van de Britse staat, immuun voor civiele claims, zelfs wanneer de beslissingen een platform raken dat volledig binnen de Verenigde Staten is gevestigd. Ofcom beschouwt het idee van "soevereine immuniteit" als iets substantieels, maar het Eerste Amendement als iets dat helemaal niet bestaat. De GRANITE Act is een defensieve manoeuvre tegen een groeiende wereldwijde trend. "Buitenlandse regeringen en hun agenten proberen steeds vaker om de vrijheid van meningsuiting die volledig binnen de Verenigde Staten plaatsvindt te beperken, te bestraffen of openbaarmaking af te dwingen," waarschuwt de wet. Dergelijke inspanningen, zo stelt het, "conflicteren met de grondwetten van de Verenigde Staten en Wyoming en belemmeren de vrijheid van meningsuiting van inwoners en entiteiten van Wyoming." De definitiesectie van de wet maakt de werkelijke reikwijdte duidelijk. Het dekt "elke wet, regeling, uitspraak, bevel, dagvaarding, administratieve actie of eis van een buitenlandse staat die de vrijheid van meningsuiting of vereniging zou beperken, bestraffen of openbaarmaking zou afdwingen" die anders beschermd zou zijn onder de Amerikaanse wet. De tekst is goed onderzocht en kent alle modewoorden van tirannie, waarbij de categorieën worden genoemd die waarschijnlijk wrijving veroorzaken: "buitenlandse online veiligheid, haatzaaien, desinformatie, laster, privacy of 'schadelijke inhoud' wetten." Het is een catalogus van de moderne toolkit voor spraakcontrole, die nu stevig buiten de grenzen van Wyoming wordt geplaatst. De aanpak van Wyoming voorkomt ook dat eigen agentschappen meespelen. "Geen staatsagentschap, ambtenaar, politieke onderverdeling of werknemer daarvan zal hulp of samenwerking bieden bij het verzamelen, handhaven of uitvoeren van enige maatregel" die kwalificeert als buitenlandse censuur. De formulering leent van de constitutionele doctrine van anti-commandeering, en waarschuwt dat lokale functionarissen niet zullen worden ingeschakeld om buitenlandse censuurbevelen te handhaven. In Byrne's visie heeft die juridische bescherming buitenlandse bureaucraten in staat gesteld om zich als internationale surveillanten op te stellen, die met hun vingers naar Amerikanen wijzen door middel van dreigingen van boetes of inhoudsverboden. Byrne deed er geen doekjes om wat hij denkt dat deze wet zou kunnen betekenen: "Als we overeenkomstige federale actie krijgen, zou deze wet, en wetten zoals deze, de grootste overwinning voor wereldwijde vrijheid van meningsuiting in dertig jaar kunnen vertegenwoordigen." De tanden van de wet liggen in de schadevergoeding. De minimale boete: tien miljoen dollar. Het komt overeen met de schaal van boetes die al door het VK en anderen zijn gedreigd, die boetes van $25 miljoen of 10 procent van de wereldwijde omzet voor niet-naleving hebben gehanteerd. De rekensom, zoals hij het stelt, is simpel. Een land kan een Amerikaan censureren, maar die keuze komt nu met een zeer reële prijs. "Buitenlandse landen kunnen de schijt uit Amerikaanse burgers en bedrijven pesten omdat ze weten dat de Amerikaanse wet hen mogelijk beschermt tegen gevolgen voor het doen van dat. We zouden die immuniteit van hen moeten wegnemen." Byrne's theorie is dat zodra de dreiging van Amerikaanse civiele rechtszaken boven buitenlandse toezichthouders hangt, het hele wereldwijde "censuur-industriële apparaat" begint te wankelen. Byrne merkt op dat de GRANITE Act ook het Witte Huis zou ontlasten van het omgaan met diplomatieke opstootjes over censuurklachten. Procesadvocaten zouden die taak overnemen, waardoor de president zich kan "bezig houden met andere, belangrijkere zaken." Als de wet wet wordt, zou de macht om buitenlandse censuur te bestrijden niet rusten bij federale agentschappen, maar bij Amerikaanse burgers, staatsrechtbanken en civiele procesvoerders. Het zou hen in staat stellen om zich te verzetten tegen buitenlandse censuur. In de wereldwijde strijd om vrijheid van meningsuiting zou Wyoming plotseling een frontlinie-jurisdictie kunnen worden.