Wiskundigen die ik leuk vind -- Verhaal tijd: Mike Saks is een beroemde combinatorialist van de Rutgers Universiteit en een echt aardig persoon. Ik wil je vertellen over de eerste keer dat ik hem ontmoette. Het was vele jaren geleden, ik was een jonge PhD-student, of misschien nog geen PhD-student maar alleen een aspirant. Hij gaf een keynote op een of andere chique conferentie (ik ben nu vergeten welke). En hij deelde dit verhaal om uit te leggen waarom hij ervoor koos om in de combinatoriek te werken. Voor degenen die het niet weten, combinatoriek is het vakgebied van de wiskunde dat zich bezighoudt met tellen en combinaties, en vragen beantwoordt zoals "wat is de kleinste grootte van een groep mensen waarin er 3 mensen moeten zijn, zodat ofwel (1) elk paar uit deze 3 mensen in het verleden heeft gekust, of (2) elk paar uit deze 3 mensen nooit in het verleden heeft gekust." Dit getal (de grootte van de kleinste dergelijke groep) wordt "Ramsey-getal-3" genoemd, en de grootte, of de waarde, van Ramsey-getal-3 is 6. Dit is slechts een voorbeeld van het soort wiskunde waar combinatorialisten mee te maken hebben. (Een dag zal ik je een mooi verhaal vertellen over Erdos, aliens en Ramsey-getal-6.) Dus, in die tijd werd combinatoriek beschouwd als een minder tak van de wiskunde, niet zo belangrijk als dingen zoals getaltheorie of algebraïsche geometrie. Dit is sindsdien veranderd, en inmiddels werken er behoorlijk wat briljante wiskundigen trots in de combinatoriek, waaronder Fields-medaillewinnaars Timothy Gowers en Terrance Tao. Dus, hier is wat Mike Saks zei over zijn beslissing om combinatoriek te studeren: Ik begon mijn carrière als wiskundige in een of andere verheven tak van de wiskunde (ik denk dat het algebraïsche geometrie was, maar ik vergeet het exacte onderwerp). Ik ging naar een conferentie en de ene algebraïsche geometer na de andere zei: "Ik begon met een probleem in 3 dimensies over de reële getallen, dat ik niet kon oplossen. Toen generaliseerde ik het naar n dimensies voor elke n en voor elk veld, en toen loste ik het op." De volgende wiskundige komt naar voren en zegt: "Ik begon met een probleem over alle natuurlijke getallen, toen generaliseerde ik het naar alle rationale, irrationale en complexe getallen, en toen loste ik het op". En zo gaat het verder. Uiteindelijk komt de combinatorialist naar voren en zegt: "Ik begon met een probleem met n objecten en k kleuren. Ik kon het niet oplossen. Dus concentreerde ik me op hetzelfde probleem met slechts 5 objecten en 3 kleuren. Ik kan het nog steeds niet oplossen." En Mike Saks zei: dat is het soort wiskundeproblemen dat ik wil oplossen, waar zelfs de eenvoudigste, schijnbaar tastbare gevallen moeilijk op te lossen zijn! EINDE