Chińska firma kosmiczna Nayuta Space opublikowała wizualizacje, w których chce, aby booster lądował poziomo, wykonując tzw. belly flop. Pozwól, że wyjaśnię, dlaczego nie uważam, że to najlepszy pomysł: 1. Booster jest już zaprojektowany tak, aby był strukturalnie odpowiedni do pionowego wznoszenia, więc dodanie obciążeń lądowania w poziomie w fazie opadania wiąże się z dużą ilością dodatkowej masy i rozważań. 2. Animacja pokazuje, że booster leci bardziej poziomo, co nie jest czymś, do czego skrzydła dihedralowe byłyby dobre. Dobrze sprawdzają się w utrzymywaniu orientacji w pozycji brzusznej, gdy są prostopadłe do przepływu powietrza, a nie równolegle. W rzeczywistości, obstawiam, że siatki stabilizacyjne i wykorzystanie kadłuba jako powierzchni nośnej mogą mieć lepsze możliwości w zakresie zasięgu. 3. Chociaż lądowania pionowe wyglądają na trudne, w rzeczywistości są dość kontrolowane, z fizyką podobną do balansowania miotłą. Lądowanie poziome wzdłuż dużego ramienia momentu i z kilkoma silnikami pozostawia niewiele miejsca na błąd. 4. Oczywiście lądowanie poziome wymaga dodatkowych silników, które nie mają innego zastosowania w locie, co stanowi dodatkową suchą masę, która obniża wydajność pojazdu. Ponadto główne silniki pobierają paliwo z dolnej części zbiorników, więc jeśli musiałyby być dodatkowe zbiorniki lub przynajmniej dodatkowe rozważania dotyczące zbiorników, które mogą być używane w poziomym trybie. 5. Booster nie doświadcza tak wysokiej temperatury szczytowej podczas ponownego wejścia, ponieważ jego prędkość szczytowa podczas ponownego wejścia jest znacznie niższa, co jest powodem, dla którego rakiety takie jak Starship i Electron mogą przetrwać nurkowanie przez atmosferę bez spalania podczas ponownego wejścia. Dziękuję za wysłuchanie mojego wykładu TED. Powodzenia Nayuta Space, udowodnijcie mi, że się mylę!