W końcu przeczytałem pełną skargę przeciwko Candace Owens, fascynujące rzeczy. Skarga przeciwko Candace Owens jest znacznie poważniejsza, niż większość ludzi zdaje sobie sprawę. Przedstawia metodyczny, dobrze udokumentowany wzór, który pokazuje, że Owens nie tylko powtarzała marginalne plotki. Zapakowała je, zmonetyzowała i zbudowała cały silnik dochodowy na twierdzeniach, które Macronowie uważają za udowodnione jako fałszywe. Szczegółowo opisując podcasty, leje subskrypcyjne, promocje towarów i jej ciągłe promowanie tej historii po wielu ostrzeżeniach prawnych, skarga przedstawia Owens nie jako komentatorkę, ale jako twórczynię celowej, nastawionej na zysk kampanii dezinformacyjnej. To rozróżnienie jest druzgocące, ponieważ przenosi sprawę z obszaru chronionej opinii do wyraźnego terytorium zniesławienia opartego na faktach, gdzie Pierwsza Poprawka oferuje jej znacznie mniej ochrony. Prawnie, stawia to Macronów w silnej pozycji. Jako osoby publiczne muszą udowodnić „rzeczywistą złośliwość”, ale skarga jest skonstruowana tak, aby pokazać dokładnie to: Owens została poinformowana, że jej twierdzenia są fałszywe, wiedziała, że oskarżenia zostały obalone, a mimo to je eskalowała. Sądy konsekwentnie traktują zmonetyzowane treści spiskowe surowo, zwłaszcza gdy dotyczą oskarżeń o oszustwa tożsamości, fałszowane dokumenty lub sfabrykowaną historię osobistą. Im więcej dowodów na dochody związane z twierdzeniami, tym większy potencjał na odszkodowania karne. Krótko mówiąc, jeśli nawet ułamek tego, co zarzuca skarga, zostanie potwierdzony w toku odkrycia, Owens może stanąć nie tylko przed poważnym uderzeniem finansowym, ale także przed tym samym rodzajem precedensu prawnego, który ostatecznie zniszczył Alexa Jonesa.