Aandacht is de echte balans. De meeste bedrijven weten waar het geld naartoe is gegaan. Weinig kunnen zeggen waar de aandacht naartoe is gegaan. Toch is dat wat alles beslist. Elk bedrijf budgetteert voor personeel en uitgaven. Bijna niemand budgetteert voor aandacht. Het voelt oneindig, dus verspreiden we het over vergaderingen, dashboards en inboxen totdat er niets echt beweegt. De uren die bedoeld waren om de toekomst te stimuleren, vervagen in onderhoud, coördinatie en ruis. Dan vraagt iedereen zich af waarom de strategie afdrijft, waarom dezelfde gesprekken zich herhalen en waarom het geloof achterblijft bij informatie. Het antwoord ligt voor de hand. Niemand beheert aandacht met dezelfde strengheid als kapitaal. Aandacht is eindig. Elke vergadering, elk bericht, elke beslissing haalt uit dezelfde bron. Wanneer het zonder intentie wordt besteed, wordt het schuld. Je ziet het wanneer leiders stoppen met opmerken wat er daadwerkelijk binnen het product gebeurt, wanneer ze overtuiging uitbesteden aan metrics, wanneer ze voortgangsrapporten behandelen als bewijs van vooruitgang. Informatie reist sneller dan geloof. De afstand tussen hen is hoeveel aandacht het bedrijf verkeerd heeft besteed. De oplossing is eenvoudig, maar het is niet gemakkelijk. Behandel aandacht als kapitaal. Volg waar het echt naartoe gaat. Trek de agenda's van je leiderschapsteam en kijk, regel voor regel, naar de uren. Het merendeel zal onderhoud zijn, een deel zal groei zijn, bijna niemand zal leren. Die spreadsheet zal je meer vertellen over de toekomst van je bedrijf dan welk dashboard dan ook. Het zal je laten zien waar je voor hebt gekozen om om te geven en wat je hebt gekozen om te negeren. Herschik het op dezelfde manier als je budget herschikt. Kies één cyclus die het bedrijf laat groeien en één die je iets nieuws leert. Financier beide met tijd, niet met woorden. Tien gefocuste uren per week zullen meer doen dan honderd verspreide uren. Publiceer het zodat iedereen het kan zien. Noem het het aandachtbudget. Beoordeel het wekelijks. Die enkele daad zal dwang tot afstemming afdwingen, want wat je meet met tijd is wat mensen beginnen te geloven dat belangrijk is. Return on attention is echt. Je kunt het voelen wanneer een team van statusvergaderingen naar besluitvormingsreviews gaat, wanneer gesprekken beginnen met het sluiten van lussen in plaats van het openen van nieuwe, wanneer mensen hun agenda's beginnen te zien als een reflectie van de prioriteiten van het bedrijf. Geld houdt de lichten aan. Aandacht beslist of de lichten ooit de waarheid vinden. Elke oprichter komt op het punt waar de groei vertraagt en het dashboard vol ruis zit. De instinctieve reactie is om te huren of uit te geven. De slimste zet is om een stillere vraag te stellen. Waar ging onze aandacht naartoe? Want daar ging het bedrijf naartoe. Het bedrijf doet nooit één ding en denkt iets anders. Het doet wat de leiders kiezen om naar te kijken. Als je niet kunt laten zien waar de aandacht naartoe ging, heb je het bedrijf niet beheerd.